DAJĘ 15 PUNKTÓW! Biologia, genetyka, temat: Dziedziczenie cech u człowieka, klasa 8 Potrzebne jeszcze na dziś. Gdyby ktoś wiedział, albo już robił, proszę o pomoc!Pytanie w załączniku. ​

Film pt. „Pan od muzyki” wyreżyserowany przez Christophera Barratier to dramat muzyczny. Jego premiera miała miejsce w dniu 17 marca 2004. Polscy widzowie mieli szansę po raz pierwszy obejrzeć ten film w dniu 22 października 2004 roku. Akcja tego ponad dziewięćdziesięcio minutowego filmu dzieje się w roku 1949 roku.Bohaterem filmu jest zakompleksiony, niespełniony były dyrygent pan Clement Mathieu.Podejmuje pracę jako nauczyciel muzyki w szkole dla trudnych dzieci o przygnębiającej nazwie „ Fund de l’Étang”, co po polsku oznacza „Dno stawu”. Główną zasadą szkoły jest hasło „Akcja, reakcja” w myśl której każde najdrobniejsze przewinienie jest bezlitośnie karane. Nowemu nauczycielowi nie podoba się okrutne traktowanie dzieci, gdyż przemoc wobec dzieci rodzi ich bunt i kolejną falę agresji. Uczniowie nie chcą współpracować z wychowawcami. Nowo przybyły Clement Mathieu zaczyna otaczać dzieci troską, stara się zrozumieć, pomóc.„Pan od muzyki” postanawia zainteresować swoich uczniów muzyką i zakłada szkolny chór.Clement Mathieu zdobywa zaufanie uczniów. Każdy uczeń ma przydzieloną rolę w chórze, choćby miałaby to być funkcja pulpitu. Nieoczekiwanie u jednego z uczniów (Pierre’a Morhange) odkrywa wybitny talent muzyczny. Chłopiec potrafi niezwykle pięknie śpiewać. Nauczyciel przekonuje matkę zdolnego ucznia, aby wysłała go do konserwatorium. Dziecko otrzymuje gruntowne wykształcenie muzyczne i zostaje dyrygentem.Odtwórcą roli Clémenta Mathieu jest Gérard Jugnot, który zagrał postać bardzo wrażliwego nauczyciela, który chce zerwać z agresją wobec dzieci oraz zdobyć zaufanie i przyjaźń trudnej młodzieży. „Łysol” (takie przezwisko nadają mu chłopcy) uparcie dąży do celu i nie poddaje się przeciwnościom losu. Metody nowego nauczyciela stanowią kontrast dla ostrej dyscypliny narzuconej przez bezlitosnego dyrektora Rachina, którego zagrał François Berléand.Rolę pierwszoplanową w filmie odgrywa muzyka Bruno Coualisa, która odzwierciedla wartość emocjonalną przedstawianych scen. Ścieżka dźwiękowa trafnie oddaje realia trudnych warunków życia wychowanków internatu.Reżyserski debiut Christophe’a Barratiera to film optymistyczny, mówiący o tym, że jeśli się czegoś gorąco pragnie to się uda. „Pan od muzyki” to cudowny film, który uświadamia nam, że warto zmieniać świat na lepszy, a przede wszystkim, że warto mieć swoją pasję, którą można zarażać innych ludzi i dawać im nadzieję.