Po pierwsze niezależnie od układu odniesienia siły działające na kostkę w kierunku pionowym (tj. ciężar kostki i reakcja płyty) się równoważą. I oczywiście więc w tym kierunku nie ma ruchu.
Różnice między opisami w tych dwóch układach odniesienia pojawiają się odnośnie kierunku poziomego:
1. W układzie inercjalnym związanym z blatem stołu,
Ponieważ nie ma żadnego tarcia to nie ma powodu, żeby pojawiła się jakaś realna siła pozioma działająca na kostkę lodu. Zgodnie z I zasadą dynamiki pozostanie więc ona w spoczynku względem blatu stołu. Inaczej mówiąc płyta szklana się spod niej wysunie.
2. W układzie nieinercjalnym związanym ze szklaną płytą.
Ten układ odniesienia (płyta szklana) porusza się z przyspieszeniem a. W układach takich wprowadza się do opisu tzw. siłę bezwładności , która jest skierowana przeciwnie do przyspieszenia układu: [tex]\vec{F_b}=-m \vec{a}[/tex] (z definicji). W tym przypadku jest to jedyna siła działająca poziomo na kostkę lodu (brak tarcia).
Względem szklanej płyty kostka będzie się więc zsuwać z przyspieszeniem (zgodnie z II zasadą dynamiki) :
[tex]a'=\frac{F_b}{m} =\frac{ma}{m} =a[/tex]