Jak dzielimy zagrożenia, do każdej grupy podaj po 6 przykładów.

Stylizacja środowiskowa.

Stylizacja środowiskowa - jest to zastosowanie w tekście zwrotów, słów konstrukcji czy związków frazeologicznych charakterystycznej dla jakiejś grupy społecznej. Umieszczana jest zwykle podczas dialogów konkretnej grupy społecznej np. więźniów, uczniów, wędkarzy itd. Twórcy decydują się na umieszczenie w swoich utworach właśnie tej stylizacji ze względu na łatwość w odbiorze przez czytelnika. Powieść wypada wtedy bardziej realistycznie.

Witold Gombrowicz - Ferdydurke:

– O, panie Mydlakowski, pan nie wie, co znaczy animis oblatis i jaka to forma?

I postawił mu kica, okropnie zmartwiony, następnie zaś rozpromienił się […].

Kica - jest to w tamtejszym slangu ocena niedostateczna.

Pomyśl, z jakiego słownictwa korzystasz, które rozumiesz tylko ty i twoi rówieśnicy - to jest właśnie stylizacja środowiskowa, którą autorzy wykorzystują w swoich książkach.

Stylizacja środowiskowa otacza nas w każdym z tekstów kultury, sami na co dzień posługujemy się slangiem miejskim.

Walki toczone za panowania Zygmunta II Augusta (samodzielne rządy 1548-1572) i Stefana Batorego (1576-1586) były korzystne dla państw unii Polsko-Litewskiej. Był to efekt osiągnięcia szczytowej potęgi przez oba państwa tworzące później Rzeczpospolitą, roztropnych władców i wojskowych. W ich wyniku Inflanty stały posiadłością Korony i Litwy w ramach Rzeczypospolitej.

Pierwszym starciem z Moskwą, toczącym się za panowania Zygmunta Augusta, była wojna litewsko-moskiewska w latach 1558-1570. Była to część tzw. I wojny północnej z la 1563-1570. Polska wspierała walcząca Litwę ze względu na unię personalną w osobie króla. Okresowo stronę polsko-litewską wspierała Dania, a moskiewską Szwecja. Walczono głównie na terenach Inflant, gdzie znajdowało się państwo Zakonu Kawalerów Mieczowych, które w 1561 r. rozwiązało się, a jedna z jego części została lennem Polski jako Księstwo Kurlandii i Semigalii. Wojna ta nie przyniosła decydującego rozstrzygnięcia, a jedynie podział Inflant pomiędzy strony walczące. Rzeczpospolita i Moskwa podpisały również rozejm na 5 lat.

Kolejną odsłoną starcia Rzeczypospolitej z Moskwą była wojna z lat 1577-1582. Wstępem do konfliktu było zajęcie Inflant przez wojska cara Iwana Groźnego, dokonywane od 1575 r. Pierwszą kampanię moskale przeprowadzili dwa lata później, a do 1579 r. zajęli niemal całe Inflanty podległe Polsce i Litwie. Stefan Batory odpowiedział poprzez szereg wypraw przeprowadzonych za zgodą Sejmu w latach 1579-1582. W ich ramach postanowiono walczyć na terenach wroga. Pierwsza wyprawa została skierowana w 1579 r. na Połock, który zdobyto. W następnym roku druga wyprawa zajęła Wielkie Łuki. Trzecia, ostatnia już ekspedycja, miała na celu zdobycie Pskowa, co nie zakończyło się sukcesem. Jednak w związku z niepowodzeniami wojsk Iwana Groźnego w walkach ze Szwecją zdecydował się on na zawarcie 10-letniego rozejmu w Jamie Zapolskim, uzgodnionego w 1582 r. Na jego mocy Rzeczpospolita odzyskała Inflanty i ziemię połocką, a Moskwa/Rosja została odepchnięta od Bałtyku na kolejnych 100 lat. Następna wojna Rzeczypospolitej z Moskwą wybuchła dopiero w 1609 roku.

Czym jest słowo-klucz?W taki sposób określamy ważny wyraz lub frazę, która jest szczególnie istotna dla jakiegoś dzieła literackiego lub zagadnienia.

Słowa-klucze w Ferdydurke

• Pupa - infantylność, zdziecinnienie i niewinność. Upupienie oznacza sprowadzanie kogoś do stanu infantylizmu, traktowanie go jak dziecko pozbawione sprawczości.
• Gęba - rodzaj maski, którą widzą inni ludzie, spoglądając na drugiego człowieka. Stanowi pewną rolę społeczną i uproszczony obraz osobowości.
• Łydka - symbolizuje cielesność. Ma różne konotacje, niekiedy nawiązuje do zdrowia, siły, młodości i aktywności fizycznej, kiedy indziej jest symbolem erotycznym i oznacza swobodę obyczajową (łydka widoczna spod kobiecej sukni).
• Forma - podobna do gęby. Rola społeczna, w którą wchodzimy, przez co nie możemy być autentyczni wobec drugiego człowieka. Z formy da uciec się tylko w inną formę, zatem ludzie skazani są na fałszywość wobec świata.

Odpowiedź:

Rzym w I wieku naszej ery wyglądał bardzo pięknie. Powstały tam różnego rodzaju teatry, świątynie, bazyliki i inne wyjątkowe bydynki. Do takich budynków należały np.: tremy czyli łaźnie publiczne