Jakie źródło historyczne pozwoliłoby definitywnie rozstrzygnąć spór o lokalizację wiszących ogrodów Semiramidy​.

Romantyzm - triumf ducha i sercaRomantyczność to ballada Adama Mickiewicza stanowiąca manifest polskiego romantyzmu. Epoka ta skupiała się na takich tematach jak:

• emocje i uczucia
• nieszczęśliwa miłość
• zagadnienie jednostki i samotności
• ludowe obyczaje
• wrażliwość

W jaki sposób przedstawione są w utworze świat ducha i świat rozumu? Ballada reprezentuje dwa punkty widzenia. Jeden odnosi się do oświeceniowej wiary w "szkiełko i oko" - możliwości zbadania i zrozumienia wszystkiego, co dzieje się na świecie.

Poeta wskazuje jednak, że na świecie istnieją rzeczy, które trudno pojąć rozumem, ale można zrozumieć je sercem. W utworze takim elementem jest widzenie Karusi, która spotyka ducha swego ukochanego i pragnie znów przeżyć z nim chwile czułości. Mimo tego, że starzec wierzący w rozum oskarża ją o mówienie bez sensu, zgromadzona gawiedź głęboko wierzy, że dziewczyna widzi zjawę Jasieńka. To wskazuje na wyższość ludowej wiary w rzeczy nadprzyrodzone nad oświeceniową wizją świata.

Musimy zapisać jak wyglądała współpracy Władców Polski z dynastii Piastów z przedstawicielami Kościoła.

Duchowni w Królestwie Piastów odgrywali bardzo ważną rolę.Ich zadaniem było nauczanie o Chrystusie, a także nauczanie mieszkańców pisania i czytania. Władcy Polski mieli ogromny szacunek duchownym i byli im wdzięczni za ich wkład w naukę poddanych.

Pierwsze szkoły w Królestwie zakładano w niewielkiej odległości od klasztoru tak, żeby duchowni mieli do niego blisko.

Duchowni również sporządzali państwowe dokumenty i dokumentację. Prowadzili oni także królewską kancelarię.

Dzięki naukom duchownym w obszarze religii można było połączyć ze sobą wiele plemion, które łączyła wtedy jedna religia.

Władcę nazywano pomazańcem Bożym, a jego władza stawała się święta i nikt nie miał prawa jej podważyć.

Władca oraz Kościół skupiali się na wspólnym edukowaniu mieszkańców, oraz przekazywanie jej wiedzy chrześcijańskiej.

#SPJ4

Co dzieje się w opowieści?Patriarcha Abraham otrzymuje od Boga zadanie wybrania się do kraju Moria i złożenia w ofierze swojego jedynego dziecka - syna Izaaka. Jest to jedynie próba, której Stwórca poddaje bohatera, bo gdy jest on gotowy zabić syna, pojawia się anioł, który powstrzymuje go przed tym i każe ofiarować baranka zamiast Izaaka.

Motywy symboliczne w opowieści

• Jagnię - symbolizuje niewinną ofiarę. Żydzi składali te zwierzęta w ofierze Bogu. Z tego powodu Jezus Chrystus jest określany Barankiem Bożym, a jego śmierć na krzyżu porównywana do ofiary całopalnej. Jagnię przepowiada zatem poświęcenie Jezusa dla ludzi.
• Liczba trzy - oznacza pełnię, boskość i doskonałość. Trzy osoby składają się na Trójcę Świętą. Po trzech dniach wędrówki Abraham znalazł miejsce upatrzone przez Boga na ofiarę, co nawiązuje też do trzech dni, po których Jezus powstał z grobu.
• Wzgórze - symbolizuje miejsce ofiarne. Wzgórza jako miejsca "wywyższone" ponad teren pełniły szczególną rolę w Biblii jako miejsca kontaktu z Bogiem i ważnych wydarzeń (góry Ararat, Horeb, Synaj, Tabor). Świątynia Jerozolimska również leżała na wzgórzu. To miejsce symbolizuje również miejsce kaźni Jezusa, która odbywała się na górze Golgocie.

a) Łatwiej addycji elektrofilowej ulegnie fenyloeten, ponieważ w swojej budowie zawiera wiązanie podwójne, w którym jedno wiązanie л ulegnie rozerwaniu. W fenyloacetylen, gdzie występuje wiązanie potrójne, addycja potrwa dłużej, ponieważ oba wiązania л ulegną rozerwaniu.

b) Tylko cykloheksyloeten ulegnie addycji elektrofilowej, ponieważ tylko on zawiera wiązanie podwójne, które jest warunkiem koniecznym do zajścia addycji elektrofilowej ( w 1-etylocykloheksanie nie występują wiązania wielokrotne).

Dla przykładu: Reakcja addycji bromu do etenu przebiega w dwóch etapach: Etap 1. Rozpad wiązania kowalencyjnego w cząsteczce bromu pod wpływem wiązania podwójnego o dużym zagęszczeniu elektronów w cząsteczce etenu i powstanie dwóch jonów bromu (kationu bromu i anionu bromkowego);

Następnie addycja (przyłączenie) jonu Br- do elektronów л w cząsteczce etenu i powstanie nietrwałego karbokationu.

Etap II. Addycja (przyłączenie) jonu Br- do karbokationu.

Przyłączenie fluorowców do alkenów jest przykładem reakcji addycji elektrofilowej. W tej reakcji chemicznej kationy, np.: H+, NH4+, Cl+, Br+, oraz związki chemiczne z luką elektronową, np. AICI3, są akceptorami pary elektronowej, tzw. elektrofilami. W reakcji addycji elektrofilowej elektrony л wiązania wielokrotnego są wykorzystane do przyłączenia elektrofila. Następnie powstały karbokation wiąże się z nukleofilem. W reakcji bromowania etenu jest nim jon Br-.

Cząsteczki alkenów mogą także przyłączać inne cząsteczki, m.in.: wodór, chlor, chlorowodór czy wodę.

Produktami tych reakcji chemicznych są związki nasycone. W reakcjach addycji do niesymetrycznych cząsteczek alkenów cząsteczek typu HX, gdzie X to np.: Cl, Br, I, OH, atom wodoru cząsteczki HX przyłącza się do atomu węgla związanego z większą liczbą atomów wodoru zgodnie z regułą Markownikowa. Powstaje w ten sposób produkt główny. Natomiast w reakcji addycji można otrzymać także produkt uboczny, który powstaje niezgodnie z regułą Markownikowa oraz w mniejszej ilości od produktu głównego.

#SPJ4