Ćw. 1 str 7Zakreśl a, an lub - 1. We are a/an/- student at Burnett High School. 2. Our classroom has got a/an/- big noticeboard and a/an/- computer. 3. I've got a/an/- umbrella in my schoolbag. 4. I like a/an/- biscuits but i don't like a/an/- ice cream. 5. There's a/an/- orange notebook on my chair. 6. A: Have you got a/an/- felt-tip pen? B: No, I haven't, but i've got a/an/- gel pen. ​

Wyjaśnienie:

Obraz pt. „Stworzenie Świata” powstał w 1824. z ręki wspaniałego artysty, działającego w epoce romantyzmu – Williama Blake’a (1757-1827). Dzieło wykonano akwarelami.

Uwagę widza przyciąga znajdująca się w centralnej części obrazu postać, przypuszczalnie Bóg ujęty w momencie tworzenia świata. Pochyla się ona nad ciemnością, dzierżąc w ręce potężny złoty cyrkiel. Postać ta, o ciele młodego mężczyzny i twarzy starca emanuje energią, która rozświetla obszar wokół niej. Cała reszta płótna pozostaje ciemna – ma to przedstawiać pustkę, chaos i ciemność, panującą przed stworzeniem świata. Rozwiane, śnieżnobiałe włosy i zamyślona twarz, pozwalają mi twierdzić, iż postać, którą opisuję jest całkowicie pochłonięta tym, co robi, czyli tworzeniem naszego świata. Obraz pełen jest kontrastów. Jaskrawa czerwień, rażąca żółć koliduje z głęboką czernią.

Po dokładniejszym przyjrzeniu się dziele Williama Blake można spostrzec, iż na obrazie znajdują się greckie znaki – alfa (α) – oznaczająca początek, ukryta w konturach cyrkla, oraz omega (Ω) – oznaczająca koniec, na wspomnianym już rozświetlonym okręgu. Nie przypadkowo autor obrazu wybrał akurat taką konfigurację. Symbol cyrkla, będącego jednocześnie znakiem początku, dzierży właśnie Bóg, który za chwilę da początek wszystkiemu. Nie bez celu autor ukrył symbol końca w obłoku unoszącym postać Stwórcy. Ma to symbolizować, iż ostateczną i nieuniknioną koniecznością jest stanięcie przed obliczem Boga, który nas osądzi.

Moim zdaniem, autor przekazał nam w swoim wyjątkowym obrazie klarowny przekaz, który przypomina nam, iż Bóg jest stwórcą i właścicielem wszystkiego – od najmniejszej rośliny po człowieka. Dlatego więc, obraz bardzo mi się podoba. Nie tylko pod względem graficznym, lecz przede wszystkim za powyższy przekaz zakodowany w elementach.

to jest dobrze bo dostałam za to 6

mam nadzieje że pomogłam

licze na naj

Odpowiedź:

napewno dobrze

licze na naj

e)

[tex]x=41,7(9)\\10x=417,(9)\\100x=4179,(9)\\100x-10x=4179,(9)-417,(9)\\90x=3762\\x=\dfrac{3762}{90}=\dfrac{209}{5}[/tex]

Tutaj taka uwaga zanim ktoś powie "ej, ale przecież 209/5 to 41,8". Zgadza się, to jest 41,8. Może się to wydawać niektórym dziwne, ale [tex]41,7(9)=41,8[/tex], tak samo jak [tex]0,(9)=1[/tex], itp.

f)

[tex]x=2,1(52)\\10x=21,(52)\\1000x=2152,(52)\\1000x-10x=2152,(52)-21,(52)\\990x=2131\\x=\dfrac{2131}{990}[/tex]

Kontynentalny dualizm gospodarczy to sytuacja, w której gospodarka w Europie rozwijała się dwutorowo. Na zachód od rzeki Łaby obserwowano stopniowy upadek gospodarki feudalnej na rzecz wytwarzania dóbr rolnych ponad lokalny popyt. W związku z tym wzrosła rola eksportu, a tym samym podniosła się pozycja społeczna chłopów, którzy systematycznie uniezależniali się od swoich panów.

W Europie Wschodniej i Środkowej nie zaobserwowano podobnych zmian. W wyniku walk prowadzonych na tych terenach rolnictwo nie rozwinęło się, a chłopi coraz mocniej uzależniali się od możnowładców traktujących ich jako tanią siłę roboczą.

Słowo "dualizm" określa podział danego zjawiska na dwa rodzaje. Oznacza to, że dany okres, miejsce lub wydarzenie będzie przybierało dwa skrajne oblicza. Przykładowo:

• dualizm biblijny oznacza odwieczną walkę dobra ze złem
• dualizm gospodarczy oznacza intensywny rozwój gospodarczy w jednej części świata przy jednoczesny regresie obserwowalnym w innej części globu

#SPJ5