Czy selfie uznawane na początku za formę kiczu może być dziełem sztuki?

Praca na rzecz ojczyzny była jednym z postulatów programowych pozytywizmu. Podkreślano bardzo silnie potrzebę pracy u podstaw, która miała pomóc Polsce wstać na nogi i rozwinąć się poprzez współpracę. Na tym opierał się ówczesny patriotyzm.

Eliza Orzeszkowa w swojej książce Nad Niemnem wyeksponowała ten aspekt pracy dla ojczyzny. Wyraziście wykreowała dwa typy postaci dobrych i złych. Dobre postacie, do których można zaliczyć Benedykta Korczyńskiego, jego syna Witolda, Justynę Orzelską, Martę Korczyńską, Jerzego i Anzelma Bohatyrowiczów przejmowały się edukacją najniższej warstwy społecznej, starały się pomóc biednym i rozwinąć ich zdolności, co umożliwiłoby sprawniejsze funkcjonowanie społeczeństwa.

Natomiast postacie negatywne to osoby, prowadzące próżniaczy tryb życia, niewidzące celu w pracy. Postacie te są bierne, zrezygnowane, wegetujące w swoim dobrobycie i przez to nieszczęśliwe. Do tych bohaterów należą: Emilia Korczyńska, Zygmunt, Różyc oraz Kirło.

Praca w Nad Niemnem staje się elementem fundamentalnym dla rozwoju kraju. Wspólne wykonywanie obowiązków i praca w zgodzie z najniższymi warstwami społeczeństwa ma patriotyczny wymiar.

Szczegółowe wyjaśnienie:

czerwiec ma 30 dni, 30-21=9

lipiec 31

sierpień 31

więc 31+31+9= 71

Do osiągnięcia porozumienia między Achillesem a królem Troi, Priamem, przyczyniło się to, że Achilles stracił swojego przyjaciela, Patroklosa, natomiast król Priam stracił swojego syna, Hektora. Z początku Achilles nie chciał oddać ciała Hektora królowi, ale po dłuższej rozmowie i wymianie argumentów, Achilles dostrzegł, że cierpi podobnie jak władca państwa, z którym obecnie wojuje. Oddał zatem ciało Hektora królowi, który je zabrał i powrócił do swojego miasta.

W starożytności, w wielu kulturach, w tym w kulturze greckiej, wierzono, że żeby dusza człowieka mogła trafić do krainy zmarłych, to dany człowiek musi być pochowany zgodnie z obrzędem. Jeśli Priam nie zyskał by ciała swojego syna, to nie mógłby go pochować, a zatem jego syn nie zyskał by spokoju po śmierci. Z drugiej strony trzeba też potrafić zrozumieć Achillesa - Hektor zamordował jego najbliższego przyjaciela, którego szczerze kochał. Mimo wszystko Achilles decyduje się oddać ciało Hektora, co jest bardzo empatycznym gestem wobec wroga.