Jaki jest stan cywilny Pana Tomasza z katarynki? ​

Odpowiedź:

Wszystko w załączniku:

Moment polowanie na niedźwiedzia jest bardzo istotnym wydarzeniem w fabule epopei Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz”.

Bohaterowie dzieła zorganizowali je w sercu puszczy litewskiej, miejscu bogatym w bory, knieje, wilcze doły zarośnięte trawą, małe i głębokie jeziorka pełne wody w kolorze rdzy oraz w drzewa pozbawione kory i liści. To tam żyło mnóstwo dzikich zwierząt: żubry, tury, rysie, łosie. Aby upolować jak najcenniejszą zdobycz, pomysłodawca wyprawy – Sędzia Soplica zarządził pobudkę i zbiórkę o godzinie czwartej trzydzieści rano, przy leśnej kaplicy. Tam też zebrali się wszyscy uczestnicy polowania i razem wyruszyli w głąb puszczy.

Głównym celem wyprawy było upolowanie niedźwiedzia. Gdy zwierz opuścił swój matecznik, myśliwi rozstawili się po okolicy, a ich ogary pomknęły w las w poszukiwaniu drapieżnika. Po pewnym czasie Wojski przyłożył ucho do ziemi, wstał i oznajmił wszystkim, że zbliża się do nich niedźwiedź. Na te słowa myśliwi przygotowali strzelby, aby w razie pojawienia się zdobyczy być przygotowanymi na oddanie strzału. Jakie było ich zdziwienie, gdy w kilka sekund po słowach Wojskiego ujrzeli wyłaniającego się z boru zwierza!

Mimo iż goniło go dwadzieścia ujadających psów, iż grzmiały trąby, a zebrani oddali kilkanaście strzałów w jego kierunku – on nadal parł przed siebie. Okazało się, że nie dosięgła do żadna kula! W chwilę później strzelcy i biorący udział w obławie wyruszyli, by przeciąć zwierzęciu drogę między puszczę i ostępem i otoczyć go. Na nic się to jednak zdało, ponieważ niedźwiedź zawrócił w mniej strzeżone miejsce, gdzie las był rzadszy.

Zastawszy tam jedynie Tadeusza, Hrabiego oraz kilku obławników, drapieżnik rycząc stanął na tylnych łapach i wyrwał pobliskie drzewo z korzeniami. Gdy skowyt psów ucichł, ruszył w kierunku głównych bohaterów, a oni przerażeni, oddali chybione strzały z flint i zaczęli uciekać. Wówczas niedźwiedź rzucił się za nimi i dosiadł łapą włosów Hrabiego, którego przed śmiercią uratował strzał z nieznanego kierunku . Okazało się, że z pomocą bohaterom przybyli uzbrojeni Asesor, Rejent i Gerwazy. Powalone zwierze, całe zakrwawione, jeszcze dyszało i otwierało oczy, gdy dopadły go pierwsze psy Podkomorzego, które przed rozszarpaniem zdobyczy powstrzymał Wojski (kazał im włożyć kije między zęby). Gdy udało się odciągnąć wygłodniałe ogary, rozpoczęła się kłótnia Asesora z Rejentem o to, który z nich jest autorem celnego strzału powalającego niedźwiedzia. Spór przerwał po jakimś czasie Gerwazy, który zaczął rozcinać pysk dużego mieszkańca puszczy, by z jego czaszki wydobyć kulę.

Gdy tego dokonał, uświadomił kłócącym się, że nie pochodzi ona z ich flint, lecz pasuje do strzelby Horeszkowskiej. Okazało się, że Hrabiego i Tadeusza przed niedźwiedziem uratował ksiądz Robak, który wyrwał Gerwazemu z rąk flintę i oddał celny strzał z odległości stu kroków w samą paszczę, po czym - upewniwszy się, że Tadeuszowi i Hrabiemu nic się nie stało - uciekł w pole.

Polowanie zakończyło się zadudnieniem przez Wojskiego w bawoli róg – jako znak pomyślnego finału wyprawy.

proszę

licze na naj

białka tłuszcze cukry sole mineralne

F B A E

witaminy woda

C D

W zielonych ramkach napisz białka, tłuszcze, cukry, sole mineralne i masz napisane pod składnikiem pokarmowym jaką literę trzeba napisać. Pod białkami literę F, pod tłuszczami literę B, pod cukrami literę A, pod solami mineralnymi literę E, pod witaminami literę C, pod wodą literę D

Liczę na naj pozdrawiam :)

Odpowiedź:

Myśliwi opuścili swoje stanowisko, ponieważ każdy chciał się pokazać i jako pierwszy zabić niedźwiedzia.

Wyjaśnienie:

Dajcie Dziękuję