Zad. 6 Zacytuj porównanie, które opisuje osobę mówiącą. Zad. 7 Przytocz przenośnię wykorzystaną do opisu dachów. Zad. 8 Jakie środki językowe zastosowane zostały w podanym fragmencie wiersza? Oceń prawdziwość poniższych zdań dotyczących utworu. Zaznacz T, jeżeli stwierdzenie jest właściwe, lub N – jeśli jest fałszywe. 1. Zastosowane pytania retoryczne skłaniają do refleksji. T N 2. Liczne przerzutnie urozmaicają rytm wiersza. T N Dodam tekst żeby było łatwiej Świat dachów staromiejskich jest to świat odrębny, Jak z blachy zardzewiałej dziwnie pogięty, Zjeżony karpiówkami jak potwór stuzębny I sztucznie połamany w skręty i zakręty. Na ten poemat dachów, gdy poglądam z góry, Jak zbieracz, co odkopał precjoza rozliczne, podziwiam arabeski zamierzchłej kultury I wnikam niespodzianie w zjawy fantastyczne. Każdy dom ma tu swoją poetycką postać, Do żadnego z sąsiadów niepodobny całkiem, – I gdybym kiedykolwiek miał czymś z muru zostać, Tylko takiego dachu chciałbym być kawałkiem. Mam słońce i lazury, mam zieleń facjatek I podstrysze do marzeń jak piwnicę winiarz, Cieszy mnie w oknie panna i w jej ręku kwiatek, A straszy wyłażący z dymnika kominiarz. […] Dachy są koronami staromiejskich tynów, Malowane od wieków wszystkich blasków tęczą, I jak skroń bohaterów girlandy wawrzynów, Tak je kołpaki śniegu albo słońca wieńczą. Stosownie do dnia pory mają różne barwy I różne obyczaje przygodnych mieszkańców, W nocy koty po nich krążą, jakby czarne larwy, Skore do spazmatycznych romansów i tańców. […] Artur Oppman ,,Dachy''