Przeczytaj fragment wspomnień i wykonaj polecenia. Tu jest ten tekst źródłowy gdyby nie było dobrze widać na zdjęciu. Trudno jest mieć dostęp w świecie, w którym punkt czasowy jest nowy teleron, firmowe trampki, markowe ubranie. [.] U nas w rodzinie nigdy nie było na to pie- niędzy. Kawałek po starszym bracie. Nie jeździliśmy na wakacje. Nawet do innego miasta nie jeździliśmy. Ale mama zawsze o nas dbała. [...] Pracowała całymi dniami, podano jedzenie, ubranie, szczyt do szkoły [.). Chciałem się uczynić, żeby pomóc pomóc mamie. Žeby nie musiała tyle pracować. Szkoła nie była jednak miejscem, o jakim marzyłem. Nie udało się [..]. W ławce siedziałem sam. Na przerwie szukałem miejsca, w którym nikt mnie nie znajdzie, żeby nie słuchać uwag na swój temat.I na temat moje mamy. Czasami, jak nie drugie drugie śniadanie, inne rzucali nas nadgryzionymi kanapkami. Nauka nie łatwa. Nauczyciele nie oczekiwali ode mnie zbyt wiele. Jak nie odrobiłem lekcji albo słabo napisałem sprawdzian, to słyszałem, że tego można było się po mnie obróbce. Najważ- niejsze, żebym zdał do kolejnej klasy. Przecież więcej mi nie trzeba. To ci mądrzejsi, ładniejsi i dobrzy idą na studia i znajdują się dobrą pracę. Nie biedni śmierdziele. 2ródło: Historie ofiar mowa nienawiści (w :) Od słowa nienawisci, poprzez tolerancję, do porozumienia, red. L. Koba, B. Drozdowicz i K. Blasińska, Gdańsk 2015. 1. Wymień odczucia, które wywołały w Tobie przeczytane wspomnienia. Zastanów się, czy w Twoim otoczeniu jest ktoś, kto doświadcza nietolerancji w podobny sposób jak autor tekstu. 2. Określ, jaką rolę w opisanej sytuacji odegrało szkolne otoczenie. Czy istniał jakikolwiek powód, aby traktować tego ucznia gorzej niż pozostałych? 3. Wyjaśnij, jak wobec poniżania i obrażania innych powinny zachowywać się osoby tolerancyjne.