Jak Julia nazywała ukochanego i do czego go porowniwala proszę o szybką odpowiedź

Odpowiedź:

Wyjaśnienie:

Odpowiedź:

-równy (умный, красивый, маленький, зеленый, красный)

-wyższy (умнее, более/менее умный, более красивый, меньше, зеленее,более красный)

- najwyższy (умнейший, самый умный, самый красивый, наименьший, самый зеленый, самый красный)

Wyjaśnienie:

Odpowiedź:

Mój pies nazywa się Borys. Jest to duży pies rasy nowofunlad, który jest samcem. Jego maść jest brązowa.To najżadsze ubarwienie tej rasy psa.

Borys lubi spacery a także jeśli rzuca mu się patyk. Jego ulubione miejsce do hasania to las na granicy Popielowa i Jankowic. Moj pies jest zwierzęciem bardzo wesołym. Dawno już przestał być szczeniakiem ale do dziś lubi bawić sie piłką. Gdy przychodzę ze szkoły radośnie mnie wita szczekając. Borysa zabieram wszędzie gdzie mogę. Jest moim wiernym towarzyszem. Gdy pada deszcz bardzo się smuce, ponieważ nie mogę z nim pobawić lub wyjść na spacer. Gdy jest ciepło uwielbia gdy naleję mu zimnej wody do miski aby się ochłodził.

Moim zdaniem warto zawsze mieć u boku takiego przyjaciela. Nigdy Cię nie opuści i zawsze będzie wiernym towarzyszem zabaw.

Odpowiedź:

Kwestia surowości kodeksu karnego podnoszona jest w publicznej debacie za każdym razem, gdy media informują o kolejnych szczególnie brutalnych i szkodliwych społecznie przestępstwach. Po raz kolejny w przesyconej emocjami dyskusji po obu stronach sporu padają powtarzane już wielokrotnie, mniej lub bardziej prawdziwe i racjonalne, argumenty.

Aby odpowiedzieć na pytanie, czy zaostrzanie kodeksu karnego jest skutecznym środkiem walki z przestępczością, najpierw trzeba odpowiedzieć na pytanie, jak ważną rolę odgrywa sam wymiar kary. Jak mówi teoria prawa kryminalnego, wysokość kar sama w sobie nie ma wpływu na stan bezpieczeństwa publicznego, zaś decydującym czynnikiem jest nieuchronność kary. Tym też argumentem często posługuje się (głównie na świecie, bo w samej Polsce takie poglądy są raczej odosobnione) lewica oponując przeciw zaostrzaniu kodeksu karnego. Jest to jednak nadużycie, bo o ile wyżej wyłożona teoria sama w sobie jest niepodważalna, o tyle gdy zaostrzanie kar idzie w parze z innymi niezbędnymi działaniami, jak np. zwiększaniem uprawnień i dofinansowaniem organów porządku publicznego, to rygoryzm w polityce karnej jest jak najbardziej skuteczny. Ponadto w krajach, które osiągnęły pewien stopień rozwoju (a należy pamiętać, że Polska należy do grona czterdziestu najbogatszych państw świata), stopień nieuchronności kary jest wystarczająco wysoki, by zaostrzanie kar było skuteczne.