PLISA ZRÓB KTOŚNapisz artykuł na temat ściągania w Twojej szkole. Wykorzystaj poniższą mapę myśli Jako bazę dla researchu. ​

odp Nie od dziś wiadomo, że szkoła to miejsce w którym najlepiej radzą sobie systematyczni, pilni uczniowie z nienaganną pamięcią, lecz jak radzić sobie mają tak zwane „zdolne lenie” lub słabsi uczniowie?

Liczna grupa uczniów każdej szkoły korzysta ze ściągania, czyli nieuczciwego sposobu zdawania różnych egzaminów: kartkówek, testów. Metody ściągania są różnorodne, a każdy uczeń z czasem wyrabia sobie własny, dostosowany do swoich potrzeb styl ściągania. Na tym tle młodzież okazuje się bardzo kreatywna. Na dzień dzisiejszy młodzi używają technik takich jak: ściągi odręczne (na papierze, na ciele, na ławce) lub korzystają z elektronicznych gadżetów, takich jak dyktafony w telefonach czy mp3, bądź informacje przekazywane za pomocą sms. Najczęściej jednak uczniowie ściągają od siebie wzajemnie. Nie zawsze ten ostatni sposób okazuje się skuteczny, ponieważ ufając cudzej wiedzy nie możemy być pewni rzetelności „zgapionych” informacji. Samodzielne przygotowywanie ściąg jest nauką, bo przepisując czy nagrywając teksty w pewnym stopniu je przyswajamy a posiadanie ściągi własnoręcznie wykonanej jest dla nas tylko „zabezpieczeniem”. Korzystanie z wiedzy kolegów z klasy na samych sprawdzianach to pójście na łatwiznę i ten sposób ściągania jest i mniej efektowny (niekoniecznie właściwe wiadomości) i krótko trwały, nic z „na żywca” spisanych danych raczej w głowie ucznia nie zostanie. Z tej perspektywy samo ściąganie, pod warunkiem samodzielnego przygotowywania materiałów, jest dobrym rozwiązaniem lecz mimo wszystko młodzież częściej korzysta ze sposobu wymagającego od nich znacznie mniejszego wysiłku, nie biorąc pod uwagę rezultatów.

Z moich obserwacji wynika, iż nie wszyscy nauczyciele są temu przeciwni (choć zdecydowana większość owszem). Zdarza się tak, że pedagodzy są obojętni na to zjawisko, najprawdopodobniej z przychylności uczniom. Zastanawiający jest jednak fakt, czy nie wyrządzają im tym swego rodzaju szkody. Opinie na temat tego, nazywając po imieniu, oszustwa są podzielone i skrajnie różne. Jedni twierdzą, że uczy ono zaradności i jest słuszne w przypadku gdy nauczyciele wymagają wiedzy niepotrzebnej, inni natomiast uważają to za bardzo nieetyczne i w późniejszych skutkach niekorzystne. Ci nauczyciele, którzy zwracają na to uwagę bywają mniej lub bardziej konsekwentni stosując różnorakie metody zwalczania. Najpowszechniejsze sposoby to obniżanie ocen lub od razu wstawianie stopnia niedostatecznego. Pedagodzy czuwają podczas testów spacerując między ławkami i bacznie obserwując każdy ruch. Będąc wychowankiem potępia się takie zachowanie wśród profesorów i większą sympatią darzy się tych, którzy udają że nie widzą, ale po latach wychodzą wszystkie braki i wtedy żałuje się i w duchu dziękuje tym ‘ostrym’ belfrom.