test to tych 3 zadań daje naj naj naj Tekst IWywiad przeprowadzony przez Justynę Dąbrowską z filozofem Jackiem HołówkąJak to zrobić, żeby życie mogło być przemyślane? O radę poproszę.Nie można komuś wprost odpowiedzieć na pytanie: „jak żyć”. Trzeba tu powtórzyć zaSartre 'em!. Przyszedł do niego kiedyś człowiek z takim dylematem, że z jednej strony powinienzająć się matką, która jest w ciężkim stanie i bez niego przepadnie, a z drugiej strony wszyscyz jego rocznika idą na wojnę. Więc on się pyta Sartre'a, co ma zrobić: czy ma się okazać zdrajcąi zostać z matką, czy okazać się patriotą i skazać matkę na poniewierkę, a może nawet na śmierćz braku opieki.-I Sartre mu na to odpowiada: w takich dylematach nie ma teoretycznego rozwiązania.Moralność nie mówi nam, że w każdej sytuacji jest jakieś jedno najlepsze wyjście. Mówinam, że w każdej sytuacji poprzez nasze wybory tworzymy samych siebie. I dalej - Sartremówi, a ja za nim – popatrz, kim będziesz w przyszłości. Nie jesteś w stanie być wszystkim.Nie możesz być jednocześnie kimś, kto kierowany patriotyzmem jest gotów walczyć, i dobrymsynem, który opiekuje się matką. Musisz wybrać, co dla ciebie jest ważniejsze, i nie dać sięszarpać wewnętrznym rozterkom. Dokonaj wyboru. [...]-A skąd ten młody człowiek ma wiedzieć, że to jest właśnie jego droga?A na jakiej podstawie on sobie ubrdał, że istnieje jedna, najlepsza wersja jego życia?!Przygodność polega właśnie na tym, że pływamy jak ryba w wodzie między rozmaitymimożliwościami. Raz do góry, raz na dół, a nigdy po jakimś rybim torze, który jest przeznaczonyspecjalnie dla nas i schowany w wodzie. Więcej nawet. Musimy przestać wierzyć, że mamytylko jedno życie. Mamy wiele, dopóki nie dokonamy wyboru. Jest tylko prawdą, że jednożycie pozostaje w przeszłości. Ale przyszłość daje nam wiele ofert i powinniśmy dośćswobodnie godzić się na jedną lub drugą.Ja na przykład nie chciałem być filozofem za wszelką cenę. Udało się - to dobrze. Gdybysię nie udało – byłoby coś innego. Sartre uważa, że jesteśmy elastyczni i to, czym jesteśmy,wynika z wcześniej podjętych decyzji. Czyli nie trzeba być fatalistąż i rozpaczać, że nasze życiebiegnie jakoś inaczej, niż sobie zaplanowaliśmy. Nasza biografia nie tylko sięga w tył, ale teżwybiega w przód, i tam, przed nami, w przyszłości jest wariantowa. Trzeba się na to zgodzići nie marudzić. Mamy wiele wersji własnej biografii, dopóki jest ona w projekcie. Inaczejczłowiek łatwo wpada w rozczarowanie będzie nie szarpał i będzie miał poczucie spalonego straconego życia​