Czynniki, które zadecydowały o wyborze momentu wybuchu powstania warszawskiego to:
- zbliżenie się armii radzieckiej do Warszawy
- ewakuacja niemieckich administratorów z Warszawy
- wiadomość, że niemiecki garnizon w Legionowie opuścił koszary
Powstanie Warszawskie wybuchło 1 sierpnia 1944 roku.
Koncepcja powszechnego powstania przeciwko Niemcom pojawiła się już w 1939 roku. Zastanawiano się nad tą kwestią przez kolejne miesiące, ale sytuacja międzynarodowa i liczne sukcesy Niemców uniemożliwiały wywołanie takiego zrywu. W październiku 1943 roku generał Tadeusz „Bór” Komorowski, komendant Główny Armii Krajowej, powiedział: „naczelne hasło wszystkich naszych poczynań zostało postawione »Powstanie nie może się nie udać«”.
O tym, czy powstanie, który wybuchnie ewentualnie w przyszłości się powiedzie, miało zadecydować kilka czynników:
1. Ścisłe powiązanie powstania z operacjami frontowymi aliantów
2. Wybór odpowiedniego momentu
3. Uzyskanie zewnętrznego poparcia (lotnictwo, zaopatrzenie w broń i amunicję)
4. Nowoczesne dowodzenie
5. Skoordynowanie działań powstańczych („powstanie musi być jednoczesne, powszechne, gwałtowne i krótkotrwałe”)
Odpowiedni moment mógł jednak nigdy nie nadejść. Na przełomie listopada i grudnia 1943 roku podczas konferencji w Teheranie przywódcy Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Związku Sowieckiego zdecydowali, de facto, o tym, że Polska, po wojnie, podobnie jak cała Europa Środkowo-Wschodnia dostanie się w sowiecką strefę wpływów. O decyzjach tych (łącznie z planowanym kształtem granic Polski) nie poinformowano polskich władz.
Mimo tego, 1 sierpnia 1944 roku o godzinie 17:00 rozpoczął się najbardziej znany w Polsce zryw patriotyczny. Warszawiacy walczyli przez 2 miesiące.
Autor:
cecilian7ms
Oceń odpowiedź:
4