Opisz związki myślenia filozoficznego z myśleniem artystycznym.

Zabór rosyjski w I połowie XIX wieku: 5 przykładów: (mamy te same polecenia, czyli raz 5 przykładów z życia politycznego)

• ograniczanie praw i swobód obywatelskich
• nieprzestrzeganie konstytucji przez carów
• wybuch powstania listopadowego
• detronizacja cara przez sejm powstańczy
• stłumienie powstania przez wojska cara i znaczne represje: więzienie, wywózki na Sybir oraz zabieranie majątków

Zabór pruski w I połowie XIX wieku:

• likwidacja autonomicznego Wielkiego Księstwa Poznańskiego

W XIX wieku właściwie w każdym zaborze, poza austriackim, nadana autonomia i swobody były ograniczane. Co interesujące, na początku duże swobody były w zaborze rosyjskim, a stosunkowo małe w austriackim - zawsze nam się wydaje, że w austriackim żyło się najlepiej. Tak naprawdę dopiero po powstaniu monarchii austro-węgierskiej nadano Galicji liczne swobody obywatelskie i nawet reprezentację polityczną. Natomiast nie zmienia to faktu, że był to najgorszej rozwinięty zabór pod względem gospodarczym (nędza galicyjska).

Odpowiedź:

Wyjaśnienie:

Ciepło topnienia substancji.

Ciepło topnienia żelaza jest mniejsze od ciepła topnienia lodu o

[tex]64000\frac{J}{kg}[/tex]

Ciepło topnienia danej substancji to ilość ciepła potrzebna do całkowitego stopienia 1 kg  tej substancji.

Jednostką ciepła topnienia wyrażamy w:

[tex]c_t=[\frac{J}{kg}][/tex]

Wartość ciepła topnienia danej substancji odczytujemy z tablic fizycznych:

[tex]c_t_1=270000\frac{J}{kg}[/tex]  → ciepło  topnienia żelaza

[tex]c_t_2=334000\frac{J}{kg}[/tex]  → ciepło topnienia lodu

O ile ciepło topnienia żelaza jest mniejsze od ciepła topnienia lodu:

[tex]c_t=334000\frac{J}{kg}-270000\frac{J}{kg}[/tex]

[tex]c_t=64000\frac{J}{kg}[/tex]

Mogłyby być to zasadniczo dwa źródła historyczne. Pierwszym mógłby być  rozkazu budowy lub akt ukończenia budowy wystawiony przez kancelarię królewską. Takiego dokumentu jednak nie mamy. Drugim źródłem mogłoby być zdjęcie - ale wówczas o zdjęciach nikt nie słyszał. Gdybyśmy mieli jednak zachowane zdjęcie, to pewnie byłoby też podpisane - natomiast w tej sytuacji, w ogólnikowych wzmiankach Herodota czy Diodora Sycylijskiego możemy jedynie próbować odtworzyć wygląd tego kompleksu ogrodowego. W dodatku nowe badania mówią o tym, że prawdopodobnie Herodot wcale nie podróżował - więc być może zapisał tylko to, co słyszał od innych ludzi.

Problemem w przypadku Ogrodów Semiramidy jest rzeczywiście ich lokacja. Były zbudowane w Babilonie - prawdopodobnie w tym mieście, ale gdzie? Gdzie mógł konkretnie stać ten cud świata i dlaczego właściwie nie ma po nim śladu? Odnotowanie tych ogrodów daje historykom przynajmniej możliwość wykluczenia, że one rzeczywiście nie istniały - wówczas prawdopodobnie nikt by o nich nie wspominał.